അര്ട്ടെമിസ്....
വീണ്ടും നീയെന്റെ സ്വപ്നങ്ങളില്‍
നഖമുനയാഴ്ത്തുന്നു...
ഇരവുകളില്‍ നിന്റെ വശ്യമായ
ചിരി ഓര്ത്തു ഞാന്‍
നിദ്രാവിഹീനനാകുന്നു..
ചിന്തകളില്‍ മഞ്ഞു വീഴാന്‍ തുടങ്ങിയ
ഒരു പുലര്കാലതിലാണ്
നീയെന്ന സ്വപ്നം മനസിലോടിയെതിയത്....
അഥീനാക്ക്‌ വേണ്ടി പലരോടും പടവെട്ടിയ
പ്രോമിത്യൂസിനെ കുറിച്ച്
ചരിത്രപുസ്തകം കഥ പറഞ്ഞപ്പോള്‍
കളി പറയുകയാണെന്ന് കരുതിയ ഞാന്‍ ..
ഓര്‍മയില്‍ ഇന്നും നീയെന്നെ
ആവേശിച്ച ആ ദിനം..
പ്രണയത്തിന്റെ അനാദിയാം അഗ്നിനാളം
നീ എന്നിലേക്ക്‌ ചൊരിഞ്ഞ
ആ വസന്തകാലം....
ഒലിവു ഇലകള്‍ പൊഴിഞ്ഞു വീണ
വഴിത്താരയിലൂടെ
പലവേള ഞാന്‍ നിന്നോടോതു പോയിരുന്നു..,
കനവിന്റെ കുടപിടിച്ച്
സോളമന്റെ താഴ്വരയിലേക്ക്...
മനസാകുന്ന കുതിരയുടെ കടിഞ്ഞാണ്‍
പൊട്ടിപോയ വൈകാരികതയുടെ നിമിഷങ്ങള്‍..
എന്റെ അധരങ്ങളില്‍ നീ വിരിച്ചിട്ട
മുടിയിഴകള്‍
എന്നെ വികാരത്തിന്റെ
കടലാക്കി മാറ്റി....
അത്രമേല്‍ മൃദുലമാം നിന്റെ പാദങ്ങളില്‍
ഞാന്‍ ഉമ്മകള്‍ കൊണ്ട് പൊതിഞ്ഞു....
ഒടുവില്‍
ആലസ്യത്തില്‍ നിന്ന് ഉണര്‍ന്നപ്പോള്‍
ശൂന്യത മാത്രം...
ചാരെ നിന്റെ അസാനിധ്യം പകരുന്ന വേദന....
ഇത് വെറും സ്വപ്നമായിരുന്നുവോ അതോ
അകന്നു പോയ നീയെന്ന സത്യം...?
പ്രകൃതി വിരിച്ച ഈ പ്രണയത്തിന്റെ
സുന്ദരതീരത്ത്
യുഗങ്ങളായി ഞാന്‍ നിനക്കായി
കാത്തിരിപ്പ്‌ തുടങ്ങിയിട്ട്...
വിഫലമെന്നു മനസ് പറയുന്നുവെങ്കിലും..
എത്ര ഇറുക്കി അടച്ചാലും
തെളിയുന്നത് നിന്റെ മുഖം മാത്രം....,
അര്ട്ടെമിസ്......
വീണ്ടും നീയെന്റെ സ്വപ്നങ്ങളില്‍
നഖമുനയാഴ്ത്തുന്നു...
ഇരവുകളില്‍ നിന്റെ വശ്യമായ
ചിരി ഓര്ത്തു ഞാന്‍
നിദ്രാവിഹീനനാകുന്നു..
ചിന്തകളില്‍ മഞ്ഞു വീഴാന്‍ തുടങ്ങിയ
ഒരു പുലര്കാലതിലാണ്
നീയെന്ന സ്വപ്നം മനസിലോടിയെതിയത്....
അഥീനാക്ക്‌ വേണ്ടി പലരോടും പടവെട്ടിയ
പ്രോമിത്യൂസിനെ കുറിച്ച്
ചരിത്രപുസ്തകം കഥ പറഞ്ഞപ്പോള്‍
കളി പറയുകയാണെന്ന് കരുതിയ ഞാന്‍ ..
ഓര്‍മയില്‍ ഇന്നും നീയെന്നെ
ആവേശിച്ച ആ ദിനം..
പ്രണയത്തിന്റെ അനാദിയാം അഗ്നിനാളം
നീ എന്നിലേക്ക്‌ ചൊരിഞ്ഞ
ആ വസന്തകാലം....
ഒലിവു ഇലകള്‍ പൊഴിഞ്ഞു വീണ
വഴിത്താരയിലൂടെ
പലവേള ഞാന്‍ നിന്നോടോതു പോയിരുന്നു..,
കനവിന്റെ കുടപിടിച്ച്
സോളമന്റെ താഴ്വരയിലേക്ക്...
മനസാകുന്ന കുതിരയുടെ കടിഞ്ഞാണ്‍
പൊട്ടിപോയ വൈകാരികതയുടെ നിമിഷങ്ങള്‍..
എന്റെ അധരങ്ങളില്‍ നീ വിരിച്ചിട്ട
മുടിയിഴകള്‍
എന്നെ വികാരത്തിന്റെ
കടലാക്കി മാറ്റി....
അത്രമേല്‍ മൃദുലമാം നിന്റെ പാദങ്ങളില്‍
ഞാന്‍ ഉമ്മകള്‍ കൊണ്ട് പൊതിഞ്ഞു....
ഒടുവില്‍
ആലസ്യത്തില്‍ നിന്ന് ഉണര്‍ന്നപ്പോള്‍
ശൂന്യത മാത്രം...
ചാരെ നിന്റെ അസാനിധ്യം പകരുന്ന വേദന....
ഇത് വെറും സ്വപ്നമായിരുന്നുവോ അതോ
അകന്നു പോയ നീയെന്ന സത്യം...?
പ്രകൃതി വിരിച്ച ഈ പ്രണയത്തിന്റെ
സുന്ദരതീരത്ത്
യുഗങ്ങളായി ഞാന്‍ നിനക്കായി
കാത്തിരിപ്പ്‌ തുടങ്ങിയിട്ട്...
വിഫലമെന്നു മനസ് പറയുന്നുവെങ്കിലും..
എത്ര ഇറുക്കി അടച്ചാലും
തെളിയുന്നത് നിന്റെ മുഖം മാത്രം....,
അര്ട്ടെമിസ്......
No comments:
Post a Comment