അപരാധിയുടെ
അനാഥകോശത്തില്‍ നിന്ന്
ആരുമറിയാതെ നീ ഉദയം ചെയുന്നു.
പിന്നെ
ആയിരമായിരം അടിവയറ്റില്‍
ആത്മഹൂതി ചെയുന്നു.
അല്ലെങ്കില്‍
പിറവിക്കും മുമ്പ്
മരണം ഇരന്നു വാങ്ങുന്നു.
കൊടിലു കൊണ്ട്
കൊടിയോടു
വേര്പിരിയേണ്ടിയിരുന്ന നീ
കുടല്മാല മുറിഞ്ഞ്‌ അലറുന്നു.
പിന്നെ
കനലുകൊണ്ട
കരിമരുന്നു പോലെ അലിഞ്ഞു നീറുന്നു.
കുടില ജന്മങ്ങള്‍ നിന്നെ
കൊടും പാപത്തിന്റെ വിത്തെന്നരുളി
കുഴിവെട്ടി മൂടുന്നു.
ഒടുവിലൊരു .
ചാപിള്ളയെന്നു
കപടനീരോഴുക്കി പുലമ്പുന്നു.
അടഞ്ഞ പീലികള്ക്കുള്ളില്‍
മരണം കാത്തു നിന്റെ കണ്ണുകള്‍
അവസാന ഉറക്കം തേടുന്നു.
പിറക്കാതെ മരിച്ചു നീ
മറവിയുടെ
മാറാപ്പില്‍ ഒളിക്കുന്നു.
പിന്നെയും അനേകം വിഷപാത്രങ്ങളില്‍ നീ
ജനിക്കാതെ മരിക്കുന്നു....
No comments:
Post a Comment