എനിക്കൊന്നു കുമ്പസാരിക്കണം...
പടയാളികളും പടച്ചട്ടയും നഷ്ടപെട്ട
സേനാപതി കരുതിവെച്ച
കുമ്പസാരത്തിന്റെ കെട്ടുകളല്ല..,
മറിച്
ചവച്ചു തിന്ന പാപങ്ങളെ
കാലത്തിന്റെ കുമ്പസാരകൂട്ടില്‍
ചര്ദിച്ച് എനിക്ക്
ഉള്ളം കഴുകി വെളുപ്പിക്കണം ..
കുരിശുപള്ളിയിലേക്ക്
കുമ്പസാരത്തിനുള്ള യാത്രയില്‍
തേവരുടെ ഭണ്ഡാരം കുത്തിപോളിക്കണം,
പിന്നെ കുടുസ്സു മുറിയില്‍ ഓശാന പാടുന്ന
അച്ചിയെ ഒറ്റച്ചവിട്ടിന് വീഴ്ത്തണം..
ഒക്കെയും ഏറ്റു പറയാന്‍ എനിക്കൊരു
കുമ്പസാര കൂടുണ്ട്‌ …
പിന്നെ ഞാനെന്തിനു ഭയക്കണം...?
പുഴയിലിട്ടു തണുപ്പിച്ച
റാക്ക് കുപ്പി നനഞ്ഞ മണ്ണില്‍ നിന്ന് മാന്തിയെടുത്ത്
കൊച്ചൌസേപ്പ് എനിക്കായി കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടാവും,
തരിശു ഭൂമിയില്‍ തരിമ്പു ബോധമില്ലാതെ
ഈ ലോകത്തെ ഒരുമിച്ചു പുലഭ്യം പറയാന്‍ …
കിളുന്തു പൈതലിനെ കൈവിരലുകള്‍ അമര്ത്തി
രതിമൂര്ച്ച തേടുന്നവരോട്‌
എനിക്ക് തെല്ലും അമര്ഷ്മില്ല…
പക്ഷെ
പിന്നെയുമെന്തിനാണ് അവര്‍
ദൈവത്തിന്റെ തിരുപാദത്തില്‍
കാണിക്ക സമര്പ്പി ക്കുന്നത് ..?
ഇന്നലെ കണ്ണിലിരുട്ടു വീണ ഇടവഴിയില്‍ കണ്ട
വെളുത്ത പെണ്ണിന്റെ തുടുത്ത മേനിയില്‍
എനിക്ക്
മഴയായി പെയ്തിറങ്ങണം
അവളെന്നെ തിരികെ വിളിക്കുന്നു,
പാപങ്ങളുടെ പറുദീസായിലേക്ക്...
ഒരായിരം കുമ്പസാരകൂടുകള്‍
ഇനിയും എനിക്ക് മുന്നില്‍
മലര്ക്കെ തുറന്നു കിടക്കുമ്പോള്‍
ഞാന്‍ മാത്രമെന്തിനു പാപം ചെയാതിരിക്കണം..?
No comments:
Post a Comment